facepalm

pisałem już kiedyś o tym jak w biały dzień, w XXI wieku, robi się z klientów durniów (z pokerową twarzą). uwaga: poniższy post przeznaczony jest raczej dla laików niż dla profesjonalistów; opisuje temat od strony “zwykłego zjadacza chleba” a profesjonalista znajdzie w nim wiele uproszczeń i tematów pominiętych z uwagi na koncentrację na jasności przekazu; jeśli wyrazicie zainteresowanie, może kiedyś rozbierzemy na czynniki pierwsze dobre praktyki budowy domowej sieci komputerowej, a wtedy będzie więcej miejsca na opisanie dokładnie różnego rodzaju zagadnień “jakości” przesyłania danych...

jakiś czas temu opublikowałem emocjonalny post o wojownikach, którzy nie potrzebują już nic więcej światu i sobie udowadniać, ponieważ dokonali odważnych czynów. a mimo to, postanawiają swoje dokonania podkolorować kłamiąc. właśnie okazało się, że nawet dyżurny bohater US - zabity niedawno snajper Chris Kyle się na to zdecydował. co więcej, wygląda na to, że był przed tym wprost ostrzeżony, bo jego książka przed publikacją została przejrzana przez jego przełożonego. mimo wszystko, zdecydował się iść w zaparte....

jak Dawid Goliata pokonał cała historia zaczęła się w czerwcu tego roku od “pomyłki”, którą zrobił pracownik firmy Apple przeglądając najnowszą wersję aplikacji Hey założoną przez twórców platformy Basecamp. David Heinemeier Hansson zwrócił uwagę na Twitterze, że darmowa aplikacja, która nigdy nie miała opcji płacenia za cokolwiek, nagle została odrzucona ponieważ nie umożliwia płacenia za używanie serwisu Hey przez jedyną akceptowaną przez Apple drogę - czyli AppStore, który pobiera 15-30% od każdej płatności....

WD został całkiem niedawno przyłapany na próbie wciskania klientom dysków w technologii SMR bez informowania o tym (a tak naprawdę, aktywnie wprowadzając w błąd i próbując dodatkowo sprawę wyciszać - co skończyło się pozwem). bo co prawda, przyłapano na tym innych, ale inni mieli tyle przyzwoitości, że szybko zrezygnowali z próby opowiadania że “białe jest czarne”. technologia jest niesamowita. pisałem już o tym. temat rzetelności WD właśnie wrócił i to dosyć z niespodziewanej strony - przez test mikrofonem....

…a w szczególności, często idzie bardzo źle. nie tylko w życiu ogólnie, ale w świecie IT także :) zapewnie macie takich historii do opowiedzienia dziesiątki, jeśli nie setki. ktoś źle skonfigurował port, wszystko działało aż do momentu kiedy przestało… a jak przestało, pociągnęło za sobą całą sieć. całe data center. czemu popełniamy cały czas te same błędy? automatyzacja trochę poprawia sytuację, ale czasem też spektakularnie tylko pogarsza sytuację. pisałem już o metodzie ‘czarnej skrzynki’ - nie używamy jej w IT....

kupiłem ją po to, żebyście Wy już nie musieli. ‘krew, pot i piksele’ to książka dziennikarza serwisu kotaku, Jasona Schreiera. bardzo słaba książka, dodajmy od razu. co z tego, że jednym z tytułów który opisuje Jason jest nasz rodzimy ‘wiedźmin 3’? skrócę Wam mękę i stracone 30-parę złotych, streszczając schemat, jakim Jason posługuje się opisując proces powstawania każdej z gier: paru geeków (tu pada litania nazwisk, mam wrażenie, że wielokrotnie niestety nie do końca pełna) staje przed wielkim wyzwaniem....

pierwszy raz od paru lat wziąłem trzy tygodnie urlopu. i już zaczyna mnie to doganiać :) z paru książek wziętych na jego pierwszą część warto wspomnieć jedynie o ‘Hit refresh’ Satya Nadella (choć jeszcze nie przeczytałem) oraz ‘Teraz. Fizyka czasu’ - jestem w trakcie i jest to fascynująca lektura. pozostałe parę pozycji pozostawie w cieniu zapomnienia. w międzyczasie Cisco postanowiło przejąć firmę Duo Security (nie korzystacie? korzystajcie! U2F także dla FreeBSD!...

jak bardzo popsuty musi być system patentowy, żeby ludzie budowali całe firmy tylko i wyłącznie będąc patent trollami? coraz częściej widzę pomysły takie jak ten, co pokazuje tylko, że kapitalizm w ujęciu jakie mamy dzisiaj, zjada coraz szybciej sam siebie. i nie bardzo potrafimy sobie z tym poradzić nawet z pomocą systemu stworzonego po to, żeby strzec prawa. myśląc o SDNie, o wpływie programowania na to, co wszyscy będziemy robić za lat parę (i jak żałośnie nieprzygotowane są dzisiaj firmy do ochrony naszych danych finansowych, biologicznych i innych w realiach “web 17....

…dyskusje już były na blogu. arstechnica właśnie opublikowała wyniki testu A/B/X podejrzanie “wzbogacających” dźwięk kabli Ethernet i jak może spodziewać się dowolnie rozsądny człowiek… nie ma żadnej różnicy między kablami za 340$ a tymi za 2.5$. warto porównać ten artykuł i opis z tym, co “audiofil” zarabiający na życie nabieraniem ludzi opisuje w ramach tzw. testu. w szczególności polecam komentarze, w których gdy jeden z komentujących jak krowie na rowie tłumaczy mu, że 0=0 a 1=1, on nadal twierdzi, że słyszy różnicę i jest ona oczywista....

…to oczywiście jedno z najgorszych siedlisk “zła” na tym świecie. traktowanie pasażerów jak bydła w trakcie całego procesu wejścia do i wyjścia z samolotu (nie pomijajmy radosnego etapu kupowania biletu, nie mówiąc o próbie jego późniejszej modyfikacji) stało się dzisiaj - generalnie - nową normą. miałem parę miesięcy temu okazję poleciec w Polsce tam i z powrotem w dwa różne dni - poniedziałek i środę. w poniedziałek ochrona i kontrola bezpieczeństwa nie radziła sobie rano z niczym, w związku z tym mój bagaż podręczny prześwietlono pobieżnie, popędzając mnie dodatkowo w przejściu żebym nie blokował przejścia....

zbliżają się Święta, a zatem tradycyjnie dobry czas żeby wpychać ludziom rzeczy. jednak firmy w Polsce nadal nie słuchają ludzi w procesie wpychania im rzeczy. dlaczego firmy świadczące nam usługi nie słuchają? nie starają się? mówiłem o tym na Cisco Connect, ale tak naprawdę tylko powtarzałem to, co krzyczy na firmy ze wszystkich stron “od zawsze” - żądamy oferty specjalnie dla nas, a nie takiej z półki. prawdziwą wartość, tą za którą ludzie chcą płacić i w dodatku której pozostaną wierni tworzy się słuchając tego, co chce klient - lub dając mu to, czego tak naprawdę potrzebuje (jest wiele innych ciekawych teorii na ten temat, ale to na razie część dla mniej zaawansowanych :P)....

tak jak się spodziewałem - i szkoda, że tak - koledzy z Orange zadzwonili do mnie po miesiącu od ostatniego telefonu z wymazaną pamięcią. znowu zaczęła się rozmowa o przedłużaniu umowy, ale skierowałem rozmowę raczej na tory nowej usługi. okazało się, że tym razem po 15 minutach telefon oddzwonił - dowiedziałem się więc, że mój poprzedni rozmówca nie oddzwonił, bo nie mógł zrealizować zamówienia na nową Neostradę sam. dziwne, wypadałoby poinformować… nic to - złamałem się i zamówiłem posługując się błękitną linią drugą Neostradę....

zadzwonił dzisiaj do mnie ‘indywidualny opiekun klienta’ (zwany dalej IOK). IOK bardzo chciał, żebym od kwietnia przedłużył swoją umowę na ‘usługę internetową’ (zwaną dalej UI) na kolejne 24 miesiące. będąc ogólnie zadowolonym, a nie mając już wiele wyboru, postanowiłem poprosić IOK, żeby w ramach mojej zgody na przedłużenie, zrealizował mi w domu podłączenie drugiej UI również na maksymalną przepustowość. i tu następuje mniej więcej taka wymiana zdań: IOK: musi Pan udać się do najbliższego… ja: nie będę nigdzie się udawał, nie mam czasu, wracam do domu czasem nawet po 21 i nie myśli pan chyba, że jeśli znajdę wolny moment, to będę szukał najbliższego BOKu....

przed świętami miałem okazję wielokrotnie obserwować wysiłki przedstawicieli różnych firm w tym, żeby w jakiś sposób obsłużyć swoich klientów - niektórzy robili to doskonale (pozdrawiam pana kuriera z UPSu oraz obsługę telefonicznej linii Amazon UK), niektórzy tak fatalnie podchodzili do swoich obowiązków (nie mówiąc już o kulturze osobistej), że po prostu aż odrzucało - od nich, od usług tej firmy i generalnie, od życia. dotarło do mnie, jak z jednej strony niewiele trzeba, żeby obsługa klienta i w ogóle nasze relacje wyglądały normalnie i przyjemnie i jednocześnie jak niewiele potrzeba, żeby stoczyły się w przepaść samonapędzającej się spirali wszechogarniającej nienawiści i potępienia dla wszystkiego co “nie moje”....

system patentowy obowiązujący w Stanach Zjednoczonych jest chory - i wygląda na to, że w końcu ktoś tam przegląda na oczy. o ile jestem gorącym zwolennikiem praw do własności intelektualnej i ich ochrony (a w związku z tym ciekaw dalszego rozwoju sytuacji związanej z tym orzeczeniem EU, zabraniającym blokowania dystrybucji używanych licencji) - to co dzieje się dzisiaj w świecie dużych i mniejszych korporacji jest po prostu chore. podoba mi się zatem propozycja jednego z felietonistów portalu OS News, sugerująca konkretnie co należy zrobić, żeby było lepiej - nie jest to może ostateczne rozwiązanie, ale na pewno warto o tym zacząć dyskutować....

…martwi mnie, ponieważ w marketingowym procesie dbania o część klientów Apple “zapomniało” o posiadczach 17" i nie odświeżyło tej linii. doskonale rozumiem, że ciężko dzisiaj zbudować cicho zachowujący się laptop, którego karta graficzna da sobie radę z rozdzielczością 900dpi (o tym, że 300dpi to naciąganie za chwilę) na ekranie 17" (w okolicach 7k x 4k pikseli!), a z drugiej strony, jestem przywiązany do portu Ethernet i możliwości wymiany sobie dysku (to się akurat da zrobić w 15" MBP Retina, ale z dziwnym interfejsem) oraz zwiększenia ilości RAM....

zapewne z głupoty, lub nieuwagi. celowość działań pani zastępcy kierownika w warszawskiej “Promenadzie” wskazuje jednak, że ze skąpstwa. miałem dzisiaj moment żeby z pewnej ważnej okazji nabyć dziecku zestaw LEGO - za 239zł. na opakowaniu znalazła się jednak naklejka - 169zł. zakupów było więcej, ale skoro to akurat i tak wypatrzone pudełko wydawało się właściwe i w dodatku tańsze - do kasy. pani obsługująca na początku poinformowała, że ona “w systemie” ma starą cenę, ale zaraz przyniesie kupon rabatowy....

korzystając z pobytu w US postanowiłem zanabyć sobie odrobinę luksusu - i w AppleStore wybrałem 17" wersję Apple MacBooka Pro. co śmieszniejsze, po szybkim porównaniu cen okazało się, że kupiłem go za ok. 4,5k PLN (!!!) mniej niż mógłbym kupić taką konfigurację w sieci polskich sklepów sprzedających Apple, gdyby była ona w ogóle oferowana (2,3GHz, anti-glare - wszystko na zamówienie, ok. 12k PLN brutto). dziwne, prawda? ale do rzeczy. zastanówcie się poważnie przed zakupem!...

temat kodu IPsec w OpenBSD wraca ciągle w różnych postaciach. wydaje się dzisiaj, że raczej nie ma powodu do paniki, choć ilość wątków i ciekawych opowieści które przy tej okazji ujrzały światło dzienne jest zatrważająca. w szczególności polecam ten krótki tekst (oraz ten tweet) z odniesieniem do kodu, który po raz kolejny udowadnia, że ekipa odpowiedzialna za OpenBSD, a w szczególności Theo prowadzą delikatnie mówiąc bardzo kreatywny marketing wokół systemu nad którym pracują i po prostu po cichu łatają dziury....

…to już dawno przeżytek. teraz można jeszcze lepiej. restartuje się po prostu cały internet z pomocą strażników kluczy z sekretnego zakonu: Karty, które widzicie na zdjęciu, to klucze do globalnej sieci internetowej. Jest ich siedem i razem mogą posłużyć do restartowania Internetu w wypadku, “gdyby Ziemię dotknął kataklizm”. Tak, trzeba się przygotować na każdą ewentualność. Gdyby świat dotknął wielki kataklizm, uszkodzeniu mógłby ulec DNSSEC, system bezpieczeństwa nazw domen. Nie moglibyśmy sprawdzić, czy URL faktycznie prowadzi do strony, którą chcemy odwiedzić, więc świat pogrąży się w chaosie i bezprawiu....