Wojskowe

nie został zbudowany dla wojska. ani nawet (generalnie) do zapewnienia przeżywalności infrastrukturze wojskowej w przypadku wojny nuklearnej. mit, z którym nieco z przekory walczę już od -nastu lat, znalazł (kolejne) potwierdzenie w ostatnio czytanej przeze mnie wspaniałej książce Dream Machine, równej co najmniej książkom takim jak Dealers of Lightning czy 747. ciągle powtarzana (z różnymi drobnymi różnicami) historia mówi o tym, jakoby rząd US zamówił w RAND ekspertyzę zbudowania systemu łączności. system ten miałby być w stanie zapewnić łączność nawet w trakcie i po wojnie nuklearnej. stworzona przez naszego rodaka, Paula Barana, koncepcja budowy sieci z komutacją pakietów (a nie całych łącz), była w stanie tym założeniom sprostać. wynikiem opracowania Paula Barana miałby być ARPANET. i wszystko zgadza się do ostatniego zdania. ARPANET nie powstał w wyniku tego opracowania, ani nawet inspirowany nim. ...

po śmiesznej już dzisiaj opowieści żołnierza brytyjskiego SASu, ukrywającego się pod pseudonimem “Andy McNab”, który opisał swoją fantastyczną opowieść - lepszą niż Rambo i Commando razem wzięte - o operacji w Iraku (a w istocie jego nieudolność jako dowódcy doprowadziła do śmierci jednego z jego własnych żołnierzy, ran i niewoli innych, co zostało niezależnie zweryfikowane przez Michaela Ashera i Petera Ratcliffe, bardzo długo nie znalazłem w opisach potyczek i operacji wojskowych przekłamań na taką skalę. ...

do tej pory można było spotkać mnie czasem w nocy na różnych serwerach Call of Duty Modern Warfare 2, ale właśnie postanowiłem zmienić zainteresowania i wrócić do swojej pierwszej prawdziłej miłości komputerowych gier - symulatorów. odkurzyłem płytkę z Microprose Falcon 4.0, ściągam właśnie patche BMS i czytam o Allied Force (płytka już gdzieś jest pracowicie pakowana w jednym z centrów logistycznych Amazonu). na razie zamierzam pograć na Saiteku Fly 5, ale pewnie z czasem szarpnę się na coś porządniejszego. po chwili oglądania na youtube z filmów na których wielu graczy wspólnie wykonuje misje… to chyba to, o co zawsze chodziło. ...

przeczytałem ostatnio dwie książki - w zasadzie jednym tchem. ważne, bo nasze - polskie. pierwsza to legendarna już Czarne krzyże nad Polską Stanisława Skalskiego - coś co powinien przeczytać oczywiście każdy fan lotnictwa wojskowego, bo jest żywym opisem tego jak to było we wrześniu 1939 na polskim niebie. było nieciekawie, brakowało wyraźnie koncepcji walki, ale pilotom nie brakowało chęci do walki. okrutna rzeczywistość która zwaliła im się wtedy na kark to coś, co tamto pokolenie po prostu musiało przeżyć. czy dzisiaj, to dzisiejsze pokolenie dałoby sobie radę tak doskonale jak oni sobie dawali? Robert Gretzyngier napisał do tej książki “drugą część” - Polacy w obronie Wielkiej Brytanii - polecam wszystkim którzy chcą sprawdzić co było później i jak było na niebie naszego sojusznika, który tak fatalnie zawiódł nas w tamten trudny czas. ...

zapewne wszyscy oglądający TV i słuchający radia, albo chociaż z dostępem do Internetu wiedzą, że dzisiaj w trakcie pokazów na AirShow w Radomiu Su-27 białoruskich sił powietrznych rozbił się, grzebiąc we wraku obu pilotów (a w zasadzie - pilota i operatora systemów uzbrojenia, choć nie wiem czy ten model był akurat szkolnym Su-27UB czy jakąś inną wersją). pokaz był piękny jak to zwykle w przypadku rosyjskich maszyn w powietrzu i pewnie napiszę się o nim jeszcze wielokrotnie - źródła wojskowe podawały jeszcze po południu na miejscu, że samolot w trakcie spadania wpadł w linie wysokiego napięcia i stąd prawdopodobnie piloci nie mogli się katapultować gdy wszystko było już jasne. chwała że nie pozwolili by płatowiec spadł na domy - patrząc na miejscu na trajektorię lotu samolotu trudno oprzeć się wrażeniu że robili wszystko, by wrócić nad lotnisko mimo że ich manewr wyprowadzony był daleko za nie. ...